~ wagę nadać
~ wandale podlewają kwiatki
~ wargi nadąć
~ wąsy domalować
≈ w domu adela i jej męża. rabin dowiaduje się o przeszłości adel i o tym, że spotkała swoją córkę. na jego twarzy widać gniew i rozczarowanie
rabin: (zimno, odwracając się od niej) zgrzeszyłaś przeciw mnie, przeciw naszej społeczności i przeciw bogu. nie mogę cię tu dłużej trzymać. odejdź
narrator (z offu): adela została wypędzona z domu, w którym myślała, że znajdzie pokój. jej przeszłość, ukrywana i zapomniana, rozdarła to, co budowała przez lata – scena 5
~ wiązka kluczy a czas wychodzi na prostą
~ wie pan dokąd ta droga prowadzi tak do diablego młyna to daleko zależy od tego ile ma pani czasu jeśli mało to daleko jeśli dużo to dwa kroki
wiele. nic które mają obłoków
~ wiertło
w wilczurze
wyje
~ w karafce
policjant
drży
co noc
aparatem
śnieg
pociera
hotel
~ wilk mi wczoraj wyszedł na drogę wielki jak pies groźne są? e tam las miał obok to tak się przestraszył że poleciał haniok w dół przez pola
~ wonie unoszą się a fruwają z ręką na sercu
~ w worku
kiełbasy
drzewo
siedzi
huragan
piżamę
wilczura
prasuje
~ wrzask konających